DE TANDARTS EN DE IJSCOMAN
Tijdens de pauze van de praktijktraining over een geweldige aap (johnnyjoker.com) kwam 1 van de deelnemers in de pauze naar mij toe. Ze vertelde een verhaal:
Er was eens een tandarts. Ze werkte hard en was enorm gedreven. Na het afronden van haar studie had ze maar 1 doel, mondgezondheid voor al haar patiënten. Cariësvrij! (je snapt dat ik het verhaal nu al prachtig vond)
De tandarts vond haar geluk in heel veel dingen van het leven, en genoot met volle teugen. Ze had naast haar werk ook een goed sociaal leven en liep een geweldige kerel tegen het lijf. Ze werden verliefd, kregen een relatie, gingen samenwonen en kregen uiteindelijk een kindje. (Laat die roze wolk maar komen, ik ben dol op sprookjes met een goed einde!)
Het was fantastisch, ze leefden La Dolce Vita en genoten intens van elkaar. Ze leefden een druk bestaan en werkten hard om dat zo te houden. De tandarts wist werk en privé goed gescheiden te houden. Dat was niet alleen door goede wil. Het ‘voorkomen van’ vindt men doorgaans niet zo’n spannend gespreksonderwerp. Ook de gedetailleerde beschrijving van een gecompliceerde extractie doet het meestal niet goed aan de keukentafel van niet-tandheelkundigen.
Voor Meneer Kerel was dit moeilijker. Hij was namelijk ijscoman en de meeste mensen zijn DOL op (verhalen over) ijsjes. En er waren vaak kleine restjes ijs mee naar huis. Om te proeven, omdat ze zo lekker zijn, om een nieuwe smaak te proberen, omdat het over was of chocolade (je weet wel, altijd een reden te vinden voor chocolade).
Op een dag werd hun kindje cariësactief (oh nee!). Gelukkig kwam ‘Tandarts Mama’ snel ’to the rescue’. Met een tandenborstel en tandpasta, gelukkig nog niet met de boor. Uiteraard was het kleine drama in een beginnend stadium opgemerkt. Vanaf dat moment werd er een meer gebalanceerde driehoek ingevoerd van privé-werk-werk: wat meer mondzorg, en wat minder (vaak) suiker. Het kereltje (Kerel Junior) bleek naar ijsjes, ook dol op snoepgroente te zijn. De verhalen over bloederige ingrepen en pussende pockets bleven wel achterwege.
‘Ter inspiratie ga ik deze kaart op de koelkast hangen, er is voor ons nog veel meer gezonds te snoepen tussendoor’. Stralend houdt ze de Johnny Joker instructiekaart ‘Tussendoortjes‘ omhoog.
Zo zie je maar…..tandartsen blijken toch ook gewoon mensen te zijn.